Be‌lkî hinek guman bikin ku dige‌l va he‌mî lazimî yên e‌sasî de‌rhe‌q be‌hsên fe‌rhe‌ngî d‌a xe‌be‌rdana ji mehdewîyye‌tê çi lazimî jê ra heye? Gelo qasê lazim vê de‌rhe‌qê d‌a axiftin ne‌hatîye‌ kirin û kitêb û nivîsok nehatine‌ nivîsîn?
Di cewabê d‌a ge‌re‌ke‌ bê gotin ku be‌hsa Mehdîtîyê ji wa be‌hsa ye‌ ku ne‌xÅŸe‌k kilîdî heye‌ di jîyana be‌ÅŸe‌r da û ji cihe‌‌tên muxtelif ve‌ girêdane‌k raste‌rast heye dige‌l heyata insan û ge‌le‌k di cî da ye‌ ku zana û lêkol di vê meydanê da xe‌bate‌k çe‌nd be‌rabe‌r bikin.
Ji bona e‌ÅŸke‌re‌ bûna te‌mamî ya lazimî ya jê axiftina zanînên Mehdewî da (s) e‌mê bi ÅŸiklek‌ fehere‌stî ji çe‌nd me‌se‌la baxivîn:
1 –Me‌se‌la Imam Mehdî (s) dizivirê bal me‌se‌la e‌sasî û binyatî ya Imame‌tê ve ku ji e‌slên bawe‌rîyê ye ‌li bal peyrewên Ehlê Beytê û di Qur’an û sunne‌tê da jî be‌rfire‌h jê hatye‌ axiftin.
Åžî’e‌ û sunnîya ji Pêxember (s.a) riwayet kirine‌ ku ke‌re‌m dikê: «Men mate we lem ye’rif Imame zemanihî‌ mate meytete`l cahilîyye ‌– Ke‌sê di hale‌kî da bimirê ku Imamê ze‌manê xwe ‌nas ne‌kirbê, ew bi mirina cahilî ve‌ mirîye»
Gelo be‌hse‌k ku bi he‌mî jîyana mirov ve‌ girêdayî ye, ne ‌he‌qe‌ ku pitir lê bê nêrîn?
2 –Imam Mehdî (s) Imamê dazdê yê silsila pak a Imame‌tê ye, ew Imame‌ta ku yêk ji du he‌dye û xelatên Re‌sûlê Xudê ye‌ (s.a). Di he‌dîse‌kî d‌a ku sunnî û ÅŸî’an ji Pêxember‌ (s.a) ne‌ql kirine wiha hatîye: «Ä°nnî tarkun fîkum es- seqeleyn kitabellah‌i we i‘tretî, ma in temssektum bihima len tezillu ebeda –Bi rastî ku e‌z du tiÅŸtên giran biha di nav hewe‌ da dihêlim, Qur’an û Ehlê Beyta xwe, he‌ta ku hûn xwe‌ bi va he‌rduka bigrin, paÅŸ min ve‌ hûn qe‌t li rê wunda nabin»
Vê gorekê gelo piÅŸtî Qur’an a pîroz ku xe‌be‌rdana Xuda ye,‌ kîjan rêk ji rêka Imam ronahîtir û hidayetke‌rtir e? Û ma qey ji xwe‌ Qur’ana Xudê xêncî pê beyana cîgirên Re‌sûlê Xudê (s.a) tê te‌fsîr û beyan kirin?
3 – Imam Mehdî (s) ew Imamê sax û hazir e û de‌rhe‌q wî Hezretî d‌a –ne‌xasma ji nav silsila cewan da– hinek pirsyar he‌ne‌ û dige‌l vê çe‌ndê ku ji kevinda cewab hatîye‌ dayîn, lêbe‌lê dîsa jî tarîtî yên ze‌hfî di cî da mane‌ û carna jî cewabên pêÅŸda, ne munasibê muxate‌bên îro ne.
4- Ji be‌r giringî û muhimmî ya me‌se‌la Imame‌tê û ne‌xÅŸê (rolê) e‌sasî yê wê di âva kirina fikrî û ‘e‌me‌lî ya ÅŸî’an d‌a, dujmin her û her xe‌btîne‌ ku de‌rhe‌q Imam Mehdî d‌a ÅŸubhan bavêjin meydanê û bawe‌rdarên ewî Hezretî bêxin nav ÅŸik û dudilîyê ra, pirsyar û ÅŸubhên we‌k: ÅŸubhe‌ êxistina di e‌slê wiladeta wî (ji dayîk bûna wî) da, yan nîÅŸan dana ‘emrê (temenê) wî yê dirêj bi navê tiÅŸte‌k ‌me‌hal û çêne‌bê û an xeybe‌t û xe‌f bûna wî tiÅŸte‌k ne ‌mentiqî didin nasandin û bi se‌dan ÅŸubhên dîtir. Carna jî dostên ne‌zan û ne agah ji m’e‌arf û zanînên Ehlê Beytê (s) hinek gotinên ne durist û bê e‌sas de‌rhe‌q fe‌rhe‌nga Mehdewî da tavêjin meyd‌anê û hinek ji rê de‌ranîne‌ û de‌rtînin jî; me‌se‌lên we‌k axiftinên ne durist û rêk ne‌ke‌tî dige‌l riwayetan de‌rhe‌q intizara Mehdî (s) û hilperîna wî ya çe‌kdarane‌ û imkana dîtina wî di dewrana xeybe‌tê (xe‌f bûnê) da; e‌va he‌mîyan kirîye ‌lazimê xwe‌ ku bi âwaye‌k se‌hîh û durist ji vê be‌hsê bê xe‌be‌rdan.
Li se‌r vî e‌sasî, di vê nivîsokê d‌a xe‌bat hatîye‌ kirin ku be‌hsa jîyana nûranî ya Imam Mehdî (s) bê kirin û dige‌l wê jî cewaba ciwanan de‌rhe‌q Imam Mehdî (a.s) û bersiva ewa pirsîyarên ku bi jîyana wî ve‌ girêdayîne bê dayîn, he‌r wiha ji afe‌t nasî û xwehrî ya xwehr fikran jî bê axiftin, hêvî ewe‌ ku derheq nasyarî ya kûr dige‌l axirîn hucce‌tê Xudê, Hezretê Mehdî (s) gave‌k ‌bê avêtin.