Ä°nsanoÄŸlu gördüÄŸü her idareçi ve yönetimini kabul ettiÄŸi her nizamdan sürekli birtakım beklentileri olmuÅŸ, zulüm ve tecavüzleri önlemesini, insanların huzurunu temin etmesini istemiÅŸ ama bu arzusuna ulaÅŸması ve umulan yönetim ÅŸekline kavuÅŸması pek zor olmuÅŸtur.

Her asırda yeni bir yönetim kurulmuÅŸ veya yeni bir yönetici iÅŸ başına gelmış ama bir müddet sonra durumun eskisi gibi olduÄŸunu ve hiçbir ÅŸeyin farketmediÄŸini görmüÅŸtür.

Bundan sonra da belki de çeÅŸitli hükümetler kurulacak, aldatıcı partiler meydana gelecek, sonunda salahiyetsiz oldukları ortaya çıkacaktır ve insanoÄŸlu nihayet onlardan ümidini kesecek, ilahi nizama susayacak ve tevhid hükümetini kabule hazırlanacaktır.

HiÅŸam b. Salim Ä°mam Sadık (a.s)’ın ÅŸöyle buyurduÄŸunu rivayet etmektedir: "Halkın tüm kesimleri iktidara ulaÅŸmadıkça Hz. Mehdi zuhur etmeyecektir." Böylece hiçkimse "eÄŸer biz egemen olup hükümet kursaydık adaletli davranırdık" diyemeyecektir.[1]

Ä°mam Bakır (a.s) ÅŸöyle buyuruyor: "Bizim devletimiz en son devlettir. Ä°ktidar liyakati olan her hanedan bizden önce hükümet edecektir ki bizim hükümetimiz kurulduÄŸunda "eÄŸer hükümet etseydik bizde Al-i Muhammed -Muhammed soyu- gibi davranırdık" demesinler. "Akibet takva sahiplerinindir" ayetinin manası da budur."[2]

Bu ifadelerden de anlaşıldığı gibi henüz insanlık tevhid hükümetini kabule hazırlıklı deÄŸildir. Ama sürekli bu büyük nimetten mahrum kalacak da deÄŸildir. Allah Tealâ tüm varlıkları kemaline ulaÅŸtıracaktır.

Ä°nsanoÄŸlu yeryüzüne ayak bastığı günden beri saadetini temin eden adil bir nizamda yaÅŸamayı arzulamış ve hep bunun için çalışmıştır. Sürekli can-u gönülden adalete dayalış salih bir toplum ve parlak bir çağı arzulamış ve tecavüz ve zulmün yok olmamasını ümit etmiÅŸtir. Ä°nsanın bu isteÄŸi elbet boÅŸuna deÄŸildir.

Allah Teala’da insanı bu hedefe ulaÅŸmaktan mahrum etmeyecektir. Åžüphesiz birgün tüm insanlar kendine gelecek çeÅŸitli hüküm, kanun ve maksatlardan ümidini kesecek, kendi elleriyle vücuda getirdikleri sorunlardan bıkacak ve her açıdan ilahi kanunlara yönelecektir.

Sosyal sorunların çözümünün peygamberlerin ekolünde arayacak, iki deÄŸerli ÅŸeye muhtaç olduklarını anlayacaklardır: Birincisi açık, denenmemiÅŸ ve kamil ilahi nizam ve kanunlar,

ikincisi ise ilahi program ve hükümleri icra etmekte yanlışlığa düÅŸmeyen ve tüm insanlara eÅŸit gözle bakan masum bir idareci! Allah Teala Hz. Mehdi (a.s)’ı böyle hassas bir zaman için bekletmiÅŸ ve Ä°slam’ın kanun ve programlarının ilmini ona emanet bırakmıştır.

BAÅžKA BÄ°R NEDEN

Ehl-i Beyt (a.s)’ın rivayetlerinde zuhurun ertelenmesi için baÅŸka bir neden de zikredilmiÅŸtir. Hz. Ä°mam Cafer Sadık (a.s) ÅŸöyle buyurmaktadır: "Allah Tealâ kafir ve münafıkların sulbünde imanlı insanların tohumunu gizlemiÅŸtir.

" Bu yüzden Hz. Ali (a.s) kafirleri rastgele öldürmekten imkan dahilinde sakınıyordu, onlardan mümin evlatlar dünyaya gelincede eline geçirdiÄŸini öldürüyordu.

Bizim kâimimiz de bu ilahi emanetler kafirlerin sulbünden çıkmadıkça zuhur etmeyecektir, daha sonra zuhur edecek ve kafirleri öldürecektir."[3]

Ä°mam-ı Zaman (a.s) tüm kafirleri Ä°slam’a çağıracak, kabul eden herkes ölümden kurtulacak ve her kim Ä°slam’ı kabul etmezse öldürülecektir. DiÄŸer taraftan tarih boyunca gördüÄŸümüz gibi, kafir ve münafıklardan nice mümin insanlar vücuda gelmiÅŸtir.

Asr-i saadetteki müslümanlar da kafir babalardan vücuda gelmemiÅŸler miydi? EÄŸer Hz. Resulullah (s.a.a) Mekke’nin fethinde kafirlerin hepsini öldürseydi onların soyundan onca müslüman dünyaya gelmezdi.

Allah Teala lütfu gereÄŸi soyundan mümin insanlar dünyaya gelsin diye insanlara mühlet vermektedir. Madde alemi belirlenmiÅŸ bir sınır çerçevesinde mümin insanların meydana gelmesi için yaratılmıştır.

Ä°nsanlar ürün verdiÄŸi ve ondan mümin insanlar dünyaya geldiÄŸi sürece baki kalmalıdır. Bu durum insanların tevhidi nizam kabule hazır oldukları bir zamana kadar devam edecektir.

Ä°ÅŸte o zaman Ä°mam-ı Zaman Hz. Mehdi (a.s) zuhur edecek, kafirlerin çoÄŸu onun eliyle iman edecektir. Ä°nsanlardan küfür ve maddeciliÄŸinde ısrar edenler ise neslinden mümin kimseler vücuda gelmeyecek olanlardır.

[1]- Bihar-ul Envar, c.52, s.244.

[2]- Bihar-ul Envar, c.52, s.332.

[3]- Isbat-ul Hudat, c.7, s.105.